من نمی دانم – و همین درد مرا سخت می آزارد – که چرا انسان

این دانا

این پیغمبر

در تکاپوهایش – چیزی از معجزه آن سوتر – ره نبرده است به اعجاز محبت

چه دلیلی دارد ؟

چه دلیلی دارد که هنوز

مهربانی را نشناخته است !

و نمی داند در یک لبخند

چه شگفتی هایی پنهان است ...

من بر آنم که در این دنیا

خوب بودن – به خدا – سهل ترین کار است

و نمی دانم که چرا انسان

تا این حد

با خوبی

بیگانه است ...

و همین درد مرا سخت می آزارد !

نظرات شما عزیزان:

پرنیان

ساعت22:17---28 آبان 1390

[وب سایت]

خداوند انسان را آفرید تا آدم باشد
.
قصه ما به سررسید،خدا به خواسته اش نرسید

مهلا

ساعت20:16---27 آبان 1390

[وب سایت]

سلام
واقعا چرا ادما با خوبی بیگانه اند؟؟
منم اپم

ایگونا

ساعت19:57---26 آبان 1390

[وب سایت]

رنج ؟ محبت ؟ دوست داشتن؟ دانستن؟دانا؟ پیغمبر؟ وجود؟ لاوجود؟خدا؟
ولبخند/؟
هیجان بودن در بین تمام مجهولهای ناشناستان زیبا بود و من در بین تمامشان فقط رنج را میکشد و محبت را میمیرد و لبخند را میفهمد در زمستان و تلاطم افتابی سوزان با دنیا بیگانه میشد میخندید میخندید...
نه نه نرگس دیوانه نمی شد
پیغمبران دروغین را صدا کنید میخواهم اعتراف کنم به اشکهایی که دیشب از چشمان شیشه ای شبنم دزدیده ام و لای مشت های گره کرده ام قایم کرده ام و کسی ندید جز سایه ی لب هایم در انجماد سکوت تخت خواب های بی سرنشین ...
آخ ...بغض های آیینه چقدر حجیم شده اند مثل حجم های یک واحد ، واحد ترین واحد که هر چقدر جلویش را بگیری باز حجم میزاید و بینهایت حجم بوجود می آید.لطفآ کمکشان کنید...
اصلآ ولش کن بگذار بترکد ماترک اجدادیم
و من بخندد به سایه ی لبهایش و اشک چشمانش
تا بل اعتراف هایم...بکشیدم من قاتلم

Roya s.b

ساعت17:30---26 آبان 1390

[وب سایت]

________@@@@@@___________@@@@@
_______@@@________@@_____@@_______@
________@@___________@@__@@_______@@
________@@____________@@@__________@@
__________@@________________________@@
____@@@@@@___________________@@@@@@@
__@@@@@@@@@_________________@@@@@@@
__@@______________________________________@@
_@@_________________@@@@@________________@@
_@@________________@@@@@@_______________@@
_@@@______________@@@@@@______________@@@
__@@@@_____________@@@@____________@@@@
____@@@@@@______________________@@@@@@
_________@@_________________________@@
________@@___________@@_____________@@
________@@@________@@@____________@@
________@@@______@@@__@__________@@
_________@@@_____@@@___@@@@@@@
__________@@@@@@@
___________________@
____________________@
_____________________@
______________________@
______________________ @
______________________ @____@@@
____________@@@@___@@__@__@
_____________@____@@_@__@__@
______________@@@____@_@@@
_______________________@

مهران

ساعت16:08---26 آبان 1390

سلام


ممنون که بهم سر زدی


قشنگ بود


مرسی

nafas

ساعت13:50---26 آبان 1390

[وب سایت]

من هم نمی دانم چرا...!
آیا کسی می داند...؟!
خوشکله...

دختر بهار

ساعت9:55---26 آبان 1390

[وب سایت]

دوست، تقدیر گریزناپذیر ما نیست!

سلام دوستان عزیز و مهربان

دوست، تقدیر گریزناپذیر ما نیست. برادر، خواهر، پسرخاله و دختر عمو نیست که آش کشک خاله باشد. دوستی انتخاب است. انتخابی دو طرفه که حد و مرز و نوع آن به وسیله همان دو نفری که این انتخاب را کرده اند، تعریف می شود. با دوستانمان میتوانیم از همه چیز حرف بزنیم و مهم تر آنکه می توانیم از هیچ چیز حرف نزنیم و سکوت کنیم. با دوستانمان میتوانیم درد دل کنیم و مهم تر آنکه می شود درد دل هم نکرد و بدانیم که می داند.
از دوستانمان می توانیم پول قرض بگیریم و اگر مدتی بعد او پول خواست و نداشتیم با خیال راحت بگوییم نداریم و اگر مدتی بعدتر دوباره پول احتیاج داشتیم و او داشت دوباره قرض بگیریم. با دوستانمان میتوانیم بگوییم: امشب بیا خونه ما دلم گرفته و اگر شبی دیگر زنگ زد و خواست به خانه مان بیاید و حوصله نداشتیم بگوییم : امشب نیا حوصله ندارم. با دوستانمان می توانیم بخندیم، می توانیم گریه کنیم، می توانیم رستوران برویم و غذا بخوریم، می توانیم بی غذا بمانیم و گرسنگی بکشیم، می توانیم شادی کنیم، می توانیم غمگین شویم، میتوانیم دعوا کنیم. می توانیم در عروسی خواهر و برادرش لباس های خوبمان را بپوشیم و فکر کنیم عروسی خواهر و برادر خودمان است و اگر عزیزی از عزیزان دوستانمان مرد، لباس سیاه بپوشیم و خودمان را صاحب عزا بدانیم. با دوستانمان میتوانیم قدم بزنیم، می توانیم نصف شب زنگ بزنیم و بگوییم : پاشو بیا اینجا و اگر دوستمان پرسید چی شده؟ بگوییم : حرف نزن فقط بیا و وقتی دوستمان بی هیچ حرفی آمد خیالمان راحت باشد که در این دنیا تنها نیستیم. با دوستانمان می توانیم حرف نزنیم، کاری نکنیم، جایی نرویم و فقط از اینکه هستند خوشحال و خوشبخت باشیم.

lovelorn

ساعت8:42---26 آبان 1390

[وب سایت]

مثل ماشینی پیر در کلکسیون
مثل لوکوموتیو خسته ای روی پل
مثل ساعت سرگردان برجی بلند
هیچ حقی ندارم
برای رفتن
برای ماندن
برای خواب خوش دیدن

lovelorn

ساعت8:41---26 آبان 1390

[وب سایت]

گاهی خیال میکنم روی دست خدا مانده ام ...!
خسته اش کرده ام ...!
خودش هم نمی داند با من چه کند

ممنون از حضورت
آپــــــــــــــــــم و منتظر حضور دوباره شما

طیبه.شروعی دوباره

ساعت8:41---26 آبان 1390

[وب سایت]

من خدایی دارم

من خدایی دارم، که در این نزدیکی است

نه در آن بالاها !

مهربان، خوب، قشنگ ...
چهره اش نورانیست

گاه گاهی سخنی می گوید،
با دل کوچک من،

ساده تر از سخن ساده من
او مرا می فهمد !

او مرا می خواند،
او مرا می خواهد،
او همه درد مرا می داند ...

یاد او ذکر من است، در غم و در شادی
چون به غم می نگرم،
آن زمان رقص کنان می خندم ...

که خدا یار من است،
که خدا در همه جا یاد من است

او خدایست که همواره مرا می خواهد

او مرا می خواند
او همه درد مرا می داند ...

سرخوش

ساعت18:18---25 آبان 1390

[وب سایت]

خستگی را تو بخاطر بسپار ....

که افق نزدیک است و خدایی بیدار ، که تو را می بیند ....

و به عشق تو همه حادثه ها می پیچند ...

که تو یادش افتی ، و بدانی که همه بخشش از اوست ...

و همینش کافی است ....

ستاره

ساعت15:56---25 آبان 1390

[وب سایت]

خیلی زیبا بود بشار جان
بی نظیر بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: